sabahtan vurduk yine yollara. hem Tuba hem Katie Cocolo Ramen’e gitmeden gelme demişlerdi, ben de öğle yemeğini oraya denk getirmek üzere yaptım planları. ama tabii tembellik edip, interneti bi açıp, bi bakmazsan Cocolo Ramen’in akşamüstü, saat 18:00’de açıldığını kaçırırsın; sonra da gidip kapı duvar kalırsın. olan aynen bu oldu.
neyse, o sırada bir baktık, yanda bir Japon daha var. ne olduğu belli değil, ama fena da gözükmüyor, girelim dedik. iyi ki de girmişiz, ben bir “chili beef noodle soup” söyledim, Güvem de teriyaki bir balık. balık fazla pişmişti, ancak çorba yıkılıyordu, içmelere doyamadık. içindeki zencefili, bok choyu, zar gibi eti, kişnişi, taze soğanı nefis, suyu ise en nefis. yanında da yasemin çayı. mutlu mesut kalktık.
sonradan öğrendim ki, aslında 3-5 lokantası olan bir mini-zincirmiş. ve aslında Cocolo Ramen de bu grubun bir parçasıymış.
Eger halen oralardaysaniz, kahvalti/brunch icin “Sowohl als Auch”u oneririm. Kollwitzstraße 88 10405 Berlin
Surada da bir fotografini bulabilirsiniz: http://peynirezmesi.blogspot.com/2013/01/blog-post.html