haftalık mönüyü yaparken, aniden, canım böyle birşey çekti. bilinen patlıcanlı kebaptı belki de canımın esas istediği, ama kebapçı olmadığımıza ve ustalığımız da bu yönde olmadığına göre, hiç yeltenmedim bile. haddimizi bilmek lazım. ama bu patlıcan-köfte ikilisini bir şekilde uygulayamam demek değil. nitekim, ben de öyle yaptım.
tavukları, çoğunlukla yağlı kalça eti, kıyma makinasının en geniş aynasından* çektik. hani nerdeyse satır kıyması havası. soğan, maydanoz, yenibahar ve kimyonla gevşekçe bir köfte yaptık. ızgarada hem iz çıkardık, hem de yarı pişmesini sağladık. bu arada patlıcanlar tuz ve zeytinyağı ile harmanlanıp, ağzı kapalı olarak, odun fırınında, kendi buharlarında piştiler. sonra köftelerle patlıcanları şişlere dizdik, az yağladığımız bir tepsiye yan yana sıraladık. üstüne az pul biber, bolca diş sarımsak ve taze nane koyup, üstü kapalı, ama nefes alabilecek şekilde, odun fırınına attık.
yanına cevizli bulgur pilavı, domates salsa ve az soğanlı az sumaklı maydanoz-nane salatası ile servis ettik. ne zaman mı? dün. ama, sonuçtan o kadar memnunum ki, en kısa zamanda tekrar yapacağım.
* ayna, kıyma makinasına takılan, farklı büyüklükte delikleri olan diskler. delikler kalınlaştıkça kıyma irileşiyor, ufaldıkça kıyma da inceliyor.
kulaktan dolma tarifler 