var ya, şiir gibi oldu!
her sene, bu mevsimde yapıyorum. nedir mevsim? turşu mevsimi. bir, taş çatlasa iki defa. birkaç kez daha yapmak isterim, ama rağbet görmez. bir takım yemeklerde böyle olur, bence yıkılır, ama müşteri oralı bile olmaz. bu da işte onlardan biri.
turşuluk yeşil domatesler, bolca soğan, pul sarımsak, biraz da pirinç. tabii zeytinyağında. pişince bol kıyılmış maydanoz. ılık, oda sıcaklığında yenilecek. yanına kızarmış ekmekle. şiddetle tatminkar.
yerken ayni dusuncede idim. istanbul evlerinin kacinda artik pisiyor diye… kucukken annem yapardi… nedense o da yapmiyor artik. bilen biliyor, bilen yiyiyor, bir dahaki hafta pisse gene yenir… en azindan tarafimdan… ha kantin’i keser mi, bak iste onu bilemem :)
Merhaba, blogunuzu yeni keşfettim. Seferihisar’ın köyünde bir bahçem var. Kızarmamış kalan yeşil domatesleri ne yapacağımı bulamıyordum bir türlü. Tarifi ilk fırsatta deneyeceğim.
Teşekkürler…